Al geruime tijd hebben we het over de leeftijd van de oude Locomotion II. Een romp / casco uit [ca. 1930] en een motor uit [ca. 1960]. In 2018 komt vanuit het waterwerkteam de boodschap dat het steeds lastiger wordt om de benodigde vervangingsonderdelen te verkrijgen. En de leeftijdsjaren beginnen te tellen. Kunnen we in een acute nood situatie nog op haar rekenen? Kortom voldoet de Locomotion II nog wel? Er wordt een groepje geformeerd die een onderzoek gaat doen, een drietal opties uitwerkt en hier een rapport over schrijft
Er waren op dat moment een drietal mogelijkheden:
- Zeer groot onderhoud op de Locomotion II. Waarbij in ieder geval de motor en keerkoppeling vervangen zouden worden;
- Op zoek naar een vervangende tweedehands sleepboot. Waarbij er een wensenlijst werd opgesteld, waar deze dan aan moest voldoen, zodat er een objectieve keuze gemaakt kon worden;
- Op basis van de wensenlijst (en deze was zeker niet gering) een sleepboot laten tekenen en de bouwkosten met hulp van eigen mensen doorrekenen.
Optie 3 leek het in eerste instantie te verliezen van optie 2. Met name omdat een nieuwe sleepboot laten bouwen toch echt meer ging kosten dan dat de Paula Geerts op haar bankrekening had staan. En het op voorbaat vertrouwen op voldoende sponsoring een te groot risico leek.
Na zeer veel googelen, zoeken naar sleepboten, zoeken naar vergelijkbare boten en het bekijken van meerdere exemplaren viel optie 2 toch af.
Zou optie 3 dan toch kunnen? Als we een deel van het geld konden lenen en dus werd gezocht naar een financiële partner die met de Paula Geerts het avontuur durfde aan te gaan. Deze werd gevonden. En met een aflossingstermijn van 15 jaar, op basis van een financieel gezonde vereniging kwam er voldoende budget vrij om voor optie 3 te kunnen gaan.
Er was zelfs ruimte om af te wijken van een standaard motorisering met een dieselmotor en te kijken naar een hybride variant. Een diesel gecombineerd met een elektromotor. Diesel voor het zware sleepwerk en een elektromotor om tijdens de opkomsten te kunnen waken over de groep. En wanneer er dan toch een acute noodsituatie is, dan werken ze samen en is de sleepboot snel ter plaatse.
Het uitgewerkte plan, inclusief de financiële zekerheid wordt in december 2020 voorgelegd aan de Groepsraad. De groepsraad ging uiteraard akkoord, waarna er daadwerkelijk gestart kon worden. Maar de scouting Paula Geerts zou de Paula Geerts niet zijn als we de financiering tot een maximum proberen terug te dringen. En dus worden er een aantal fondsen aangeschreven en wordt er ook een crowdfunding actie opgezet.
Het bouwen kan beginnen:
2021 staat dan volledig in het teken van de start van het project om de sleper in detail te laten ontwerpen en te laten bouwen door scheepswerf Innovaar te Friesland naar een ontwerp van Arend Lambrechtsen. In november 2021 was het casco gereed voor transport. Een verder nog kale boot welke alleen een eerste laag grondverf als bescherming had gekregen. Op 5 november 2021 wordt dan door Paul de Koker de sleper overgebracht van Friesland naar het Nederlands Transport Museum te Nieuw-Vennep. Hier kreeg ze een prachtig plaatsje tussen heel veel andere klusprojecten. We hadden hier de ruimte en mochten gebruik maken van de gereedschappen en faciliteiten van het museum.
Nu was het de beurt aan de bouwploeg bestaande uit:
- Dennis van der Born – Chef Bakboord
- Frank Holtkamp – Chef Cilinderkop
- Dimitri Holtkamp – Chef Roerkoning
- Ben van Ooijen – Chef Heklicht
- Lars van der Pluijm – Chef Stuurboord
Begonnen werd met het volledig afschilderen van de sleepboot. Want de eerste laag grondverf was uiteraard niet voldoende voor vele jaren vaarplezier. Gevolgd door de motor, de ramen en alle elektronica. Elke donderdagavond was de bouwploeg onafgebroken aan het werk. Ze werden hierbij bijgestaan door andere scouts die een handje kwamen helpen of zorgden voor een goede maaltijd.
Een project als dit duurt door werk, privéleven en andere hobby’s altijd langer dan in eerste instantie gepland. Maar op zaterdag 3 juni kwam het verlossende bericht van de bouwploeg. De sleepboot is klaar om te water gelaten te worden. Na eerst nog een formele technische keuring, mede vanuit de verzekeraar, waar ze overigens met allemaal groene vinkjes voor slaagde ging de sleepboot op 17 juni op transport van het Nederlands Transport Museum naar de Westeinderplassen.
De doop anno 2023:
Inmiddels heeft ze al meerdere proefvaarten achter de rug en heeft ze zowel op diesel als op elektrisch gevaren. En hoewel ze aan de binnenzijde nog gedeeltelijk afgebouwd moet worden is ze wel klaar voor haar eerste zomerkamp en hiermee dus ook klaar om gedoopt te worden en haar naam te ontvangen.
