Vloot

Geschiedenis van de Paula Geerts vloot door de jaren heen.

 Bij een bruisende Scoutinggroep met meer dan 100 jeugdleden hoort een grote vloot om de leden een goede uitdaging te bieden. Hier hebben wij geprobeerd een duidelijk overzicht te geven van wat er door de jaren heen met de vloot is gebeurd en waar deze nu uit bestaat. Geïllustreerd met enkele afbeeldingen uit het verleden en heden.

 

Lelievlet – Albatros (Wit)

Deze vlet is in de winter van 2003/2004 binnengekomen via een kennis, om bij de Paula Geerts dienst te doen als motorvlet. Deze boot was in een niet al te beste staat. De zwaardkast werd verwijderd en een deel van de bodem is vervangen en er zijn nieuwe spanten in gelast. Het oorspronkelijke zeilnummer is onbekend maar het was een behoorlijk oude vlet te zien aan de slijtnoppen op de dekken en de aanwezige mangaten.

Aan de albatros is in de winter van 2009/2010 een einde gekomen, toen is besloten dat het te veel werk was om de vlet nog een nieuw leven in te blazen. De vlet is samen met de breekschuimer en een deel inleg ingeruild voor de Beluga bij scheepswerf Nieko.

Lelievlet – Spooky (rood)

Deze vlet is gekocht van scouting Den Helder, er was in deze tijd niet veel geld in kas. Het was in de tijd dat Scouting Hoofddorp, waar Paula Geerts en Sint Maarten onderdeel van uitmaakte ophield te bestaan, en als twee aparte verenigingen verder gingen. De vlet was dan ook een hele oude. Het originele zeilnummer is onbekend, toen de vlet bezit is geworden van de Paula Geerts heeft hij een nieuw zeilnummer gekregen namelijk 1082. De tweede vlet is nog steeds eigendom van Sint Maarten en heeft het zeilnummer 1081, maar wordt daar nu gebruikt als overvaarvlet. Ook bij de Paula Geerts is de vlet in de winter van 2009/2010 omgebouwd tot overvaarvlet.

De naam Spooky, die enigszins afwijkt van de trend in de andere namen , komt van de hond van mevrouw Duijn.(voormalig voorzitter van de Paula Geerts)

Lelievlet – Breekschuimer (Bruin)

Dit was de oudste vlet van Scouting Hoofddorp, hij is gebouwd in 1961 door de fa Beenhakker uit Kinderdijk. Op het achterdek stond het zeilnummer NPV 161, (Nederlands Padvinders Verbond), de voorloper van Scouting Nederland. De vlet is bij de oprichting van de eerste waterwerkactiviteiten van scouting Hoofddorp (Sint Maarten). In het jaar 1974 overgenomen van een groep uit Landsmeer, die failliet was gegaan.

Hij was in die tijd Blauw/ geel geschilderd (wat nu groen is was blauw, en het oranje was geel). De vlet heeft tot 2009 gezeild bij de Paula Geerts onder de junioren. In de winter is besloten de boot in te ruilen samen met de Albatros.                                                             

Breekschuimer op zijn laatste admiralencup

Lelievlet – Octopus (groen)

In het jaar 1979 werd de tweede nieuwe vlet bij Scouting Hoofddorp in gebruik genomen. Ook deze vlet is gebouwd bij de fa Beenhakker te Kinderdijk. In 1976 was de eerste vlet aangeschaft (Orka 852). De Paula Geerts was inmiddels omgevormd van een landgroep naar een watergroep, dus er moest meer varend materiaal komen. In het jaar 1983 werd Scouting Hoofddorp opgesplitst in de Stichting St Maartengroep, en Stichting Paula Geerts.

De vloot werd gesplitst  3 vletten voor Sint Maartengroep ( 416 Moby Dick, 417 Koraalduivel,852 Orka). De huidige eigenaar van de 417 meldde zich bij toeval in 2011, en zond een foto

Afbeelding van Vlet 417, nu privé bezit van een familie uit Elburg, de boot heet nu Mare Nostrum Foto april 2011. Vroeger Koraalduivel.

Paula Geerts kreeg de beschikking over twee vletten (161 Breekschuimer, 992 Octopus).

De Octopus is sinds die tijd altijd in gebruik geweest bij de junioren, en dat zal die nog jaren blijven.

Doop van de Octopus

Lelievlet – Poelslak (blauw)

Deze vlet was de eerste nieuwe vlet van de Paula Geerts, deze is in 1984 aangeschaft. De vlet draagt het zeilnummer 1137 en is gebouwd door de Fa Beenhakker te Kinderdijk. De vlet vaart nog steeds rond en is jaren in beheer geweest bij de junioren, inmiddels is hij 2 jaar ondergebracht bij de loodsen. En in 2012 is de boot voor gronding onderhoud aan wal gebleven. Momenteel is de vlet wederom in gebruik door de junioren.

Poelslak in de zomer van 2010

Lelievlet – Discovery (geel)

Het is inmiddels 1986, en de Paula Geertsgroep bestaat 40 jaar, ter ere van de feestelijkheden heeft de groep zich een nieuwe vlet cadeau  gedaan. De vlet is ook gebouwd door de fa Beenhakker uit Kinderdijk en draagt zeilnummer 1163. Jaren lang heeft de vlet gevaren voor de juniorengroep, dit gebeurt nog steeds en zal nog lang duren. Ook deze vlet is in 2012 aan wal gebleven voor grondig onderhoud.

Lelievlet – Koraalduivel (grijs)

Het is inmiddels 1989, Paula Geerts neemt zijn intrek in het nieuwe clubhuis aan het Leenderbos.

De groep blijft groeien, en is meer behoefte aan bootruimte, dus weer een nieuwe vlet de zesde inmiddels.

Gebouwd in 1989 bij de Fa Beenhakker uit Kinderdijk (vroeger de enige leverancier van lelievletten) met zeilnummer  1237. De Koraalduivel is waarschijnlijk een van de allerlaatste beenhakker vletten geweest.

De vlet is in de winter van 2010/2011 grondig onderhouden, dit bleek wat extra tijd te kosten daardoor is ook de zomer van 2011 verloren gegaan. In de zomer van 2012 is hij weer in gebruik genomen en is sindsdien de vlet voor alle waterspeltakken op het moment dat zij een extra vlet nodig hebben voor het programma.

Lelievlet – Wilde Golf (paars)

Na jaren met 6 vletten te hebben gevaren was er wederom vraag naar een nieuwe vlet vanwege het groeiend aantal leden. De Wilde Vaart was in 1994 weer flink gegroeid en ook zij hadden een vlet nodig.  Dit keer werd er een nieuwe vlet besteld bij de firma Hattuma in Franeker. Beenhakker bestond ondertussen al een tijdje niet meer en sindsdien was er de mogelijkheid om ofwel bij Hattuma of bij de firma Tukker een vlet te bestellen.

De vletten van Hattuma uit die tijd zijn qua aanzicht behoorlijk anders dan de laatste beenhakker vletten en de tukker vletten. De vlet kwam aan het begin van het zomerseizoen pas binnen en er moest dus flink gewerkt worden door de Wilde Vaart om hem afgeschilderd te krijgen. Uiteindelijk was het dan zo ver en werd de wilde golf te water gelaten. Door tijdgebrek was de boot overigens volledig oranje tot aan het berghout waardoor de boot met nieuwe witte zeilen een felle verschijning was. Varend onder zeilnummer 1345.

Een bijzondere eigenschap van deze boot is dat er mangaten aanwezig zijn in de dekschotten terwijl mangaten al sinds eind jaren 70 niet meer toegepast werden.

Tijdens het winterseizoen 2002/2003 werd door de toenmalige wilde vaart de PG vogel op het achterdek geschilderd.  Dit werd gedaan door middel van een bijzondere constructie met een overheadsheet projector op een trap. Het logo wordt nog steeds door iedere Wilde Vaart groep trouw op het achterdek gezet.

Lelievlet – Zwarte Bever (zwart)

Een nog altijd grote groep junioren/scheepsmaatjes zorgde ervoor dat een nieuwe 8^e vlet nodig was. Vanwege de goede ervaringen bij Hattuma werd er bij hen een nieuwe vlet besteld in 1995 met het nummer 1383. Omdat het bouwjaar niet ver van de wilde golf af ligt en de werf hetzelfde is lijken deze twee vletten veel op elkaar. De rand van het achterdekschot steekt echter bijzonder ver boven het dek uit en is daarmee duidelijk anders dan de Wilde Golf.  Dezelfde rand zorgt ook voor een minder comfortabele zit op het achterdek.

Lelievlet – Beugelaer (Oranje)

In 2005 was het ledenaantal bij de junioren/scheepsmaatjes snel gestegen naar ruim 60 leden. Er werd door de junioren dan ook met 7 bakken gevaren die nog steeds erg vol waren. Voor de WV (Wilde Vaart) bleef 1 bak over wat op dat moment nog voldoende was. In 2006 werd de wilde vaart aangevuld tot 15 leden wat ervoor zorgde dat de WV een nieuwe vlet nodig had, die dan ook aangeschaft werd.

Deze lelievlet draagt het zeilnummer  1579 en is in 2006 gebouwd bij scheepswerf Nieko. Scheepswerf Nieko is de nieuwe naam van Hattuma.

Relatief vlak voor Nawaka (Nationaal waterkamp) 2006 werd de vlet afgeleverd. Dit keer werd de vlet voorbehandeld afgeleverd met een grijze coating en een zwarte rubberbasis coating onder de waterlijn. De grijze laag zorgde voor menig hechtingsprobleem met onze verf. De rubberlaag op de onderkant heeft overigens bewezen zeer betrouwbaar te zijn!

Na de aflevering was er niet veel tijd meer en werd er hard gewerkt om hem uiteindelijk op Nawaka mee te nemen. Het mooie daarbij was dat op Nawaka volgens traditie een nieuwe vlet werd gebouwd en dat het zeilnummer daarvan 1575 was. Ondertussen is de vlet alweer een aardig aantal jaren in gebruik bij de junioren.

De Beugelaer aan kop tijdens de Leeghwatercup in 2008.

Lelievlet – Zeepaardje (roze)

Deze lelievlet draagt het zeilnummer 1650 en is in 2010 gebouwd op het ROC van Amsterdam. De vlet is gebouwd in het zogenaamde vette-vlettenproject. Dit project word iedere vijf jaar in het SAIL-Amsterdam jaar gedaan. In 2010 heeft de toenmalige Wilde Vaart onder leiding van Dennis Verhoog meegedaan aan dit project waardoor de vlet in bezit is gekomen van de Paula Geerts. De vlet heeft de naam zeepaardje gekregen door een instemming van de scheepsmaatjes. De vlet is nu in gebruik bij de loodsenstam.

Zeepaardje afgebouwd aan het ROC van Amsterdam.

Lelievlet – Beluga (bruin)

Deze lelievlet draagt het zeilnummer 1675 en is in 2010 gebouwd bij scheepswerf Nieko. De vlet is gekomen ter vervanging van twee oude rotten. Albatros en breekschuimer, deze zijn ingeruild en Beluga is daarvoor teruggekomen. De vlet heeft zijn naam te danken aan het toenmalig bestuur die op zoek zijn gegaan naar een naam die bij de vloot zou passen. De vlet is vanaf het begin in gebruik bij de junioren.

Lelievlet – Witte Otter (wit)

Een groeiende waterwerktak van de vereniging in combinatie met een aantal oudere vletten doet in het begin van 2017 een belletje rinkelen bij het bestuur. Zo wordt er gekeken naar de middelen voor de aanschaf van een nieuwe lelievlet. Deze financiële middelen bleken niet toereikend en er wordt gezocht naar een manier de aanschaf toch te kunnen financieren. Een aanvraag wordt ingediend bij het Schipholfonds en op voorwaarde dat we hier een bijdrage uit ontvangen wordt gekeken naar de bouwlocatie van de vlet. In maart 2017 is het verlossende woord daar en de Paula Geerts ontvangt € 5.250,- van het Schipholfonds samen met de wel opgebouwde voorzieningen is dit genoeg om tot aanschaf over te gaan. De opdracht wordt uitgeschreven aan scheepswerf Nieko en op 2^e pinksterdag 2017 wordt de vlet in Hoofddorp afgeleverd voor de afwerking. Lelievlet 1749 wordt eigendom van de Paula Geerts. Door leiding, loodsen en andere enthousiastelingen wordt hard gewerkt aan het vaarklaar maken van de boot. En zo wordt op 16 september 2017 tijdens de overvliegopkomst de 11^e lelievlet toegevoegd aan de vloot, gedoopt als: ‘Witte Otter’. 30 september glijd ze voor het eerst het water in en wordt ze gelijk ingezet om alle waterscouts van de Paula Geerts een fijne opkomst te kunnen bieden. De vlet zal ingezet worden voor de opkomsten van de scheepsmaatjes.

BM

BM is de naam van onze polyester zeilboot. Hoewel deze boot BM genoemd wordt is deze boot niet van het type BM. Het gaat hier om een 16m² (spreek uit als: zestien kwadraat) waarvan het zeilteken bestaat uit een onderste halve cirkel onder het zeilnummer.

De 16m² is een doorontwikkelde en grotere variant van de BM (Bergumermeer). Deze boot lijkt daardoor wel veel op een BM.  Een BM is korter dan deze,  heeft 12m² zeiloppervlak en een midzwaard.

De boot die nu de bar vormt in de grote zaal is overigens een originele houten BM! Deze was geschonken in 2000, maar is helaas van de kraan afgevallen toen de boten het water uit gingen. Vervolgens is besloten om er een bar van te maken die nu nog altijd in ’t Honk in gebruik is.

Deze 16m2 is begin jaren 90 aangekocht door de toenmalige loodsen/wv als extra boot om lekker mee te gaan zeilen naast de eersteling. Bovendien waren er toen nog geen vletten voor de loodsen beschikbaar en wilden de loodsen ook graag iets snellers in handen hebben dan een vlet.

De bouwjaar van deze vlet moet ergens in de jaren 70 liggen. Dit is af te leiden aan het zeilnummer, het zeilteken en het feit dat de romp polyester is. Het zeilteken bevat ook nog een horizontaal streepje onder de halve cirkel. Dit wil zeggen dat deze boot uit de streepklasse komt.

Het oorspronkelijke ontwerp van de 16m2 komt uit 1931 en is gemaakt door Hendrik Bulthuis te Bergum. Na een wijziging in het ontwerp in 1939 kwam er een stip onder de halve cirkel (de stipklasse) en in 1954 na nog meer wijzigingen (met name de kiel werd gewijzigd) kwam de streep eronder. De 16m2 vormt nog altijd een belangrijke wedstrijdklasse en is nog steeds de grootste klasse in Nederland(50-70 deelnemende boten aan een kampioenschap).

Alle originele 16m² hebben een romp die is opgebouwd uit houten latten (net als de BM). Later zijn er dus ook polyester varianten gebouwd zoals deze. Helaas mogen de polyester varianten niet mee doen aan officiële wedstrijden. De polyester varianten worden ook vooral gebruikt door zeilscholen en verhuurbedrijven.

Bij een poging tot renovatie van het dek is in 2012 de BM helaas verloren gegaan en afgevoerd naar het grofvuil.

Suzuki DT4

Begin jaren 90 is er ook een nieuwe buitenboord motor gekocht voor de BM.  De Suzuki DT4 4pk langstaart 2 takt buitenboordmotor. Hoewel de BM bij weinig wind al prima zeilt moet er in de havens/bij het eiland gepeddeld worden en de wind staat lang niet altijd gunstig, zeker niet bij langere tochten als een zomerkamp. Daarom is deze buitenboordmotor gekomen.

Overigens werd deze Suzuki ook gebruikt op lelievletten door bijvoorbeeld de WV voor langere tochtjes zoals hikes. Deze buitenboordmotor ging op een gegeven moment vreemde kuren vertonen, wat overigens tijdens de hikes met de WV de nodige problemen en hilariteit opleverde, en wordt op dit moment niet gebruikt. Starten doet de 4pk nog altijd prima, maar tijdens het varen wil deze nog wel eens stilvallen.

Zalmschouw – Eersteling

Begin jaren 90 werd er begonnen met de start van een loodsenstam. De toenmalige loodsengroep bestond uit ongeveer 15 leden. Voor de loodsen was er toen nog geen boot en er werd dan ook naar gezocht.

Op een gegeven moment kwamen de loodsen een advertentie tegen waarin een Yamaha AK15 buitenboordmotor werd aangeboden voor 250? Gulden. Bij aankoop van de motor zat er een gratis boot bij! Die boot was een verbouwde zalmschouw van 8m lengte met zelfbouw kajuit.

Bij aankoop was de boot in een behoorlijk slechte staat maar was wel compleet (met WCtje, keukentje etc..). De bodem was echter zo slecht dat er al flinke gaten in zaten! De loodsen hebben toen de boot een hele tijd op de kant gehouden en hebben als eerste de kajuit verwijderd.

Vervolgens is er een nieuwe plaat tegen de oude bodem aangelast en de boot was weer waterdicht. De boot werd van binnen volledig in de teer gezet en  de kajuit en de bekleding werden  teruggeplaatst en delen werden vernieuwd. Alle bekleding en de kajuit waren van houten latten en hechthouten platen. Het interieur werd daarbij volledig veranderd en geschikt gemaakt voor scouting gebruik.

De boot werd toen gedoopt met de naam Eersteling. Op het eiland lag de boot achteraan gedeeltelijk in het zijslootje. Daar stond ook een bushalte bord met de naam eersteling. Deze is afkomstig van de bushalte bij molen de Eersteling aan de kruisweg. Toen de molen werd verplaatst is die halte opgeheven.

Het bouwjaar van de eersteling is niet bekend maar het is wel een hele oude. Het gehele casco was geklonken en er was geen lasnaad te bekennen! Het bouwjaar van de eersteling zal daarom begin 1900 zijn geweest!

De eersteling was dan wel een zalmschouw origineel was deze totaal niet! Een zalmschouw was namelijk een open vissersboot met een visbun, een mastje met sprietzeil en een laag voordek met een huik om onder te slapen en een kolenkacheltje.  Bij de eersteling was alleen de romp nog origineel. Het voordek was verhoogd tot op het dolboord, de visbun is eruit gehaald, een nieuwe mastkoker met H profiel stalen draagbalk is erin gelast, een compleet gangboord van 10 cm breed is erin gelast (origineel was er alleen een dolboord), een kajuit is erop gemonteerd (daarom ook die aanpassingen) en er werd een motorbun  gelast om de buitenboordmotor achterin te kunnen hangen. Van oorsprong was de zalmschouw natuurlijk niet geschikt voor een buitenboordmotor. Er werd alleen mee gezeild en gewrikt.

Ook het sprietzeil met mast was niet meer aanwezig. Er zat nu een stevige mast bij van een ander soort schouw met een gaffelgetuigd katoenen grootzeil met kromme gaffel en een zware giek met zware lummelbout. De originele zijzwaarden en het roer zaten er overigens nog wel bij en werden ook nog gebruikt.

De laatste jaren heeft de Eersteling gevaren met een nieuw handgemaakt roer van eikenhouten planken. Daarnaast werd er de laatste jaren ook gevaren met het grootzeil van de houten lelieschouw nr.3 en de gaffel van de lelieschouw met haak(deze is veel lichter dan de originele).

In de winter van 2009/2010 is de schouw ondergebracht in de nieuwe loods voor grondig onderhoud. Bij het verwijderen van het interieur en de houten latten en na het verwijderen van vele plakken oud teer  bleek  dat er te veel aan de schouw gedaan moest worden. Hierbij is besloten om hem weg te doen en te gaan kijken naar een andere boot. De schouw is geëindigd bij schroothandelaar van Groningen te Nieuw Vennep.

De eersteling heeft bij de groep jarenlang gevaren met de Yamaha waarbij de boot hoorde. Het gaat hier om een Yamaha AK15 15pk 2 takt langstaart buitenboordmotor uit eind jaren 70. Bijzondere aan deze motor is dat deze ook op petroleum kon lopen. De motor startte op benzine en liep op petroleum. Bij de motor hoorde een tank met twee compartimenten (5L benzine en 15L petroleum) en de motor had ook twee brandstofslangen en een dubbele connector.  Onder de kap was een dubbele brandstofpomp aanwezig en de leidingen voor de petroleum liepen rond het blok om de petroleum voor te verwarmen omdat petroleum van zichzelf dikker is dan benzine.Yamaha AK15

Koud starten kon dan ook alleen op benzine, warm starten en lopen kon wel op petroleum(ook kerosine genoemd). Na het starten op benzine en na het blok warm gevaren te hebben kon je overschakelen op petroleum door het brandstofkraantje verder open te draaien waarna de petroleum de carburateur in stroomde. Als de motor wilde stilzetten en hem niet meer ging gebruiken die dag(dus het blok wordt dan koud) moest je eerst het kraantje weer op benzine zetten en moest je nog even doorvaren om alle petroleum uit de carburateur te verbruiken. Deed je dit niet dan moest je de volgende keer alle petroleum uit de carburateur laten lopen. Overigens waren er ook automatische system die zelf omschakelden. Deze AK15 was bij onze groep al omgebouwd en liep alleen nog op benzine. Het blok werd uiteindelijk vervangen door een mooie Mercury 15pk 2takt vanwege aanhoudende problemen met de Yamaha. De Yamaha werd daarna nog wel eens gebruikt op andere boten totdat er een scheur ontstond in het cilinderblok en de motor naar het grofvuil ging.

Sleper – Locomotion

Dit was de eerste sleper van de Paula Geertsgroep.

De waterwerkstaf was op bezoek bij de zeeverkenners van de Hollandse Nachtegalen in Alphen aan de Rijn, het wachtschip (Zuid Holland) was in die jaren het onderkomen voor de waterwerkkampen.

Het was 1984, de vloot begon vorm te krijgen, en de groep uit Alphen deed de boot in de verkoop.

Het was een stoer scheepje, 5,5 meter lang, met een tweecilinder Hatz kraanmotor, met het vermogen van 30 PK. Hij was vroeger eigendom van de molenaar aan de Heijmanswetering te Alphen, en is rond 1915 gebouwd.

De boot droeg de naam Tug, bij Paula Geerts omgedoopt in Locomotion.

Dit trouwe bootje heeft de hele vloot in 1986, en in 1990 naar Friesland gebracht voor een zomerkamp. In 1991 kon de Locomotion de vraag van de grote groep niet meer aan en is hij particulier verkocht. Tijdens onderhoud aan de huidige sleper in 2012 kwamen we hem in Aalsmeer nog tegen wederom onder de naam Tug.

               

Locomotion sleept 6 vletten door Amsterdam         Locomotion op het droge

Sleper – Locomotion II

In 1991 is besloten op zoek te gaan naar een andere sleper, met een toenemend ledenaantal en daarbij ook een vergroting van de vloot kon de Locomotion I het allemaal niet meer aan. In Haarlem werd uiteindelijk een grotere sleper gevonden en kreeg de naam Locomotion II.

De Locomotion II bevat een DAF DA475 motor in combinatie met een ZF BW30 keerkoppeling. Dit was een van de setjes die destijds door DAF werd aangeboden. De DAF heeft een maximum vermogen van 67,5 pk bij 2200 toeren en de totale cilinderinhoud bedraagt 4,7 liter. De motor wordt gekoeld door middel van kimkoeling waardoor er dus sprake is van een gesloten koelsysteem. De keerkoppeling van ZF is een elektromechanische lamellenkoppeling en wordt dan ook elektrisch bediend.

De boot zelf is waarschijnlijk gebouwd in de jaren 30. De romp is volledig geklonken en de opbouw is gelast met rupslasjes en is op veel plekken ook niet helemaal afgelast. De huidige motor/keerkoppeling set is geleverd in 1960. Aan de vloerplaten in de motorruimte is nog te zien dat er voor  1960 een ander setje in heeft gestaan. Ook is in de romp een dichtgelaste doorvoer voor de oude uitlaat en de koelwaterinvoer te vinden. Daarnaast heeft in het stuurhuis ook een kachel gezeten. De doorvoeren daarvan zijn ook nog te vinden en de aansluitingen op de DAF zijn er ook nog.

In het voorjaar van 2010 zijn er verscheidene werkzaamheden aan de DAF uitgevoerd waardoor deze nu weer een stuk beter loopt. Daarnaast is in 2011 de onderkant nog eens goed behandeld en  is de elektra volledig vernieuwd (nieuwe kabels en draden en een nieuw controlepaneel met nieuwe schakelaars). De binnenkant van het stuurhuis is ook volledig behandeld en er zijn nieuwe vloerplaten gemaakt voor in het stuurhuis.

Tijdens het zomerkamp van 2011 heeft de Locomotion II de boten naar Brielle gesleept en weer terug. Tijdens deze vrij lange tocht heeft de sleper zich goed gehouden. Ook tijdens het varen op bijna vol vermogen op lange stukken gaf de DAF nog altijd geen krimp. De temperatuur bleef netjes op 70 graden.

Tijdens de terugweg viel de sleper wel even stil vlak voor Alphen aan den Rijn. Gruis uit de brandstoftank had een blokkade veroorzaakt bij de afsluitkraan in de brandstofleiding. Na de prop verwijderd te hebben kon de weg vervolgd worden. Later is de brandstoftank nog helemaal schoongespoeld.

Tijdens de het slepen naar Brielle waren er meerdere brugwachters in Schiedam die onze sleper herkenden en ons vertelden dat onze sleper vroeger bij de gemeente Schiedam heeft gevaren. Of dit ook echt dezelfde sleper is die zij meenden te herkennen is nog altijd niet duidelijk.

In 2013 is groot onderhoud geweest aan het koelsysteem van de motor en ook is de sleper weer helemaal in de lak gezet.

Locomotion glijd glimmend de werf af na onderhoud in 2013

 

Sneekermeer – Banjaard

Dit is een Sneekermeer die in 2011 door de Loodsengroep is aangeschaft, het is een 8m lange kajuitzeilboot die in 1969 te Sneek is gebouwd. Nadat de Eersteling in 2009 verloren is gegaan was het zaak een nieuw vlaggenschip te zoeken. Al vrij snel is gekozen voor deze boot. In de winter van 2011 is er grondig onderhoud gepleegd aan alle losse onderdelen. En in de winter van 2012/2013 is zeer grondig onderhoud geweest aan de romp. Hij is natuurlijk ook in de groepskleuren geschilderd. Een groene romp met oranje details. Daarnaast is het financieel ook nog mogelijk geweest in 2013 een set nieuwe zeilen aan te schaffen. Waar op het zomerkamp van 2012 de oude zijn gesneuveld op het Markermeer.

Banjaard op zomerkamp 2013 te Vinkeveen

Lelieschouw – Road

In 1983 heeft de Paula Geerts voor heel weinig een originele eikenhouten Lelieschouw kunnen kopen. Hij was toen in bezit van een Amsterdamse Scoutinggroep en had het zeilnummer 3.

De boot verkeerde in zeer slechte staat, maar heeft in 1983 toch nog een jaar gevaren.

In 1984 besloot de toenmalige waterwerkleiding de schouw te renoveren en op te knappen.

Deze renovatie heeft twee volledige jaren in beslag genomen, spanten werden vervangen, vlakken en steven zijn vervangen, een nieuwe mastbank werd geplaatst.

Het resultaat was geweldig, en de boot was opgeknapt tot een waar vlaggenschip.

Voorzien van nieuwe zeilen werd de boot door de burgemeester op het Dik Tromplein officieel gedoopt. De waterwerkleiding vond  Paula Geerts een zeer toepasselijke naam voor het vlaggenschip. Echter Mw Duin, groepsleidster in die tijd had een ander plan.

De naam die de boot kreeg bij de doop was ROAD

Rob Kleijer, en Ad Holtkamp hadden er twee jaar lang zoveel energie ingestopt dat de boot naar hen werd vernoemd.

De twee zijzwaarden van de lelieschouw zijn nog altijd aanwezig bij de groep. Een zwaard is al geruime tijd het blad van de salontafel in het loodsenhok en het groene bord van de loodsenstam dat vroeger boven het oude loodsenverblijf hing is ook een zijzwaard. Verder zijn de giek, het grootzeil en een naambordje ook nog aanwezig.

Motorvlet – Arowana

Een stalen motorvletje is in de winter van 2013 aangeschaft om te dienen als overvaarvlet, om in de ringvaart plaats te nemen en iedereen naar het eiland te kunnen verschepen. Het is een vlet met een inboord dieselmotor, dit omdat buitenboordmotoren in het verleden al een aantal keer gestolen zijn. De motor van de vlet hield er echter na een jaar al mee op en bleek ook iets te laag van vermogen te zijn voor ons doeleinde. In de winter/voorjaar van 2015 is de vlet dan ook in groot onderhoud geweest en zijn alle voorbereidingen getroffen om een grotere motor van 16pk te kunnen instaleren. In het voorjaar van 2015 is de verbouwing en het schilderwerk afgerond worden en zal de vlet dienst gaan doen. De nieuwe motor een 16pk Vetus is geïnstalleerd door de leiding. Daarbij zijn diverse aanpassingen gedaan aan het interieur en is de vlet voorzien van een complete nieuwe verfopbouw in de groepskleuren van de Paula Geerts. De orginele naam is echter verloren gegaan bij de aankoop, om die reden is er een prijsvraag in het honknieuws 2015 gesteld. Hieruit is de naam ontstaan en is tijdens het zomerkamp van de scheepsmaatjes, junioren en Loodsen op de Kaag in 2015 de naam: Arowana onthuld. Een mooie tropische vis die een verschijningsvorm heeft in het groen/oranje, iets dat ons natuurlijk wel aanspreekt.